-
1 pień
pnia, pnie; gen pl pni; m( część drzewa) trunk; ( drzewo po ścięciu) stumpgłuchy jak pień — (as) deaf as a post, stone-deaf
* * *mipni- Gen. -a ( żywego drzewa)1. trunk; sprzedać coś na pniu ( o zbożach) sell standing crops; (np. powieść, scenariusz) sell a half-baked manuscript, sell the promise of sth; głuchy jak pień (as) deaf as a post, stone-deaf; wyciąć w pień kill everybody.2. ( po ścięciu drzewa) stump, stub.3. (= ul z pnia) bee gum.4. gram. stem.5. myśl. pedicel.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pień
-
2 pokładać
-am, -asz; vt* * *ipf.(np. zboża) lodge, beat down; pokładać nadzieje w kimś/czymś pin l. lay l. set l. stake one's hopes on sb/sth; pokładać zaufanie w kimś/czymś place confidence l. trust in sb/sth.ipf.1. (= kłaść się od czasu do czasu) lie down (usu. occasionally, because of an illness, tiredness, etc.); pokładać się ze zmęczenia be dead on one's feet, be dog-tired, be done in.2. (= zginać się) bend down; (np. o zbożach) be lodged, be beaten down; pokładać l. skręcać się ze śmiechu be in convulsions l. hysterics, double up with laughter.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pokładać
См. также в других словарях:
łopucha — ż III, CMs. łopuchausze; lm D. łopuchauch bot. «Raphanus raphanistrum, gatunek rzodkwi, roślina jednoroczna o kwiatach bladożółtych, rzadziej białych; pospolity chwast rosnący w zbożach i na ugorach; rzodkiew świrzepa» … Słownik języka polskiego
makrobiotyka — ż III, CMs. makrobiotykayce, blm «teoria i praktyka żywienia oraz leczenia przez dietę opartą na produktach naturalnych, nie przetworzonych (np. na zbożach, warzywach, owocach), dostosowaną do indywidualnych potrzeb organizmu» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
miotła — ż IV, CMs. miotłatle; lm D. miotłateł «narzędzie do zamiatania, pęk rózeg, najczęściej brzozowych, związanych od strony nie rozwidlonej w kształt trzonka albo związanych i przymocowanych do kija; podobne narzędzie ze słomy ryżowej, z piór itp.,… … Słownik języka polskiego
wąsaty — wąsatyaci 1. «o człowieku: mający duże wąsy» Wąsaty staruszek. ∆ Wąsata twarz «twarz człowieka mającego wąsy» 2. «o niektórych zbożach, trawach itp.: mający plewki opatrzone wąsami, ościami» Wąsaty jęczmień. Wąsata kukurydza … Słownik języka polskiego
wyrośnięty — wyrośniętyęci 1. «o człowieku: taki, który wyrósł, jest wysoki na swój wiek; wybujały» Wyrośnięty chłopiec. 2. «o zbożach, kartoflach itp.: taki, który puścił kiełki przed zasianiem, na pniu lub w spichlerzu; porośnięty» Wyrośnięte żyto … Słownik języka polskiego
dochodzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, dochodzićdzę, dochodzićdzi, dochodzićchodź {{/stl 8}}– dojść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IXd, dochodzićjdę, dochodzićjdzie, dojdź, doszedł, doszła, doszli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
